I'm impressed !

Hoihoi iedereen,

Daar ben ik weer met een blogje ! Het is inmiddels alweer maandag 13 oktober, de tijd vliegt zeg !
Over precies 4 weken vlieg ik alweer naar huis !
Daarom moet ik komende weken nog even genieten van al het moois hier, maar dat lukt zeker wel.

Afgelopen maandag moesten we voor de laatste keer om 6uur op de farm in Te Poi zijn, dus dat betekende dat het de laatste keer was dat ik om 4 uur uit bed moest! Fijn hoor, de komende farmvisits beginnen telkens later dus ik mag gelukkig wat langer slapen. ’s Middags heb ik op kantoor wat dingetjes voor mijn verslag geschreven.

Dinsdag moesten we naar een farm in Morrinsville, wederom om melkmonsters te nemen en hiervan de gegevens te noteren. Het was een prachtige dag dus het was heerlijk om eventjes op de farm te zijn. Helaas was ik de rest van de dag op kantoor…

Woensdag moesten we in de ochtend naar een andere farm in Morrinsville, ook weer om melkmonsters te nemen en hiervan de gegevens te noteren. Dit is allemaal voor het grote onderzoek over tochtdetectie dat pas gestart is. Helaas hebben de 2 ‘mannen’ iets verkeerd gedaan met het programmeren, waardoor de apparaatjes die we op de koeien geplakt hebben op een farm in Walton, niet meer werken. Daarom moesten we woensdagmiddag de apparaatjes van die koeien afhalen. Ik verwachtte dat de 2 ‘mannen’ er weer bij zouden zijn, aangezien het hun apparaatjes zijn. Ik was me de hele dag al aan het opvreten, omdat ik wist dat het weer 4 uur zou gaan duren als die 2 girly guys er bij zouden zijn. Godzijdank waren ze er niet !! Dus het ging gelukkig sneller dan verwacht.

Donderdag mocht ik weer een dag met Meaghan mee, de dierenarts. Om 8.15 gingen we naar de familie Smith, om CIDR’s die in de koeien zijn ingebracht er weer uit te halen. Daarna krijgen ze een injectie met prostaglandine. CIDR’s zijn T-vormig en kunnen gemakkelijk uit de koe getrokken worden. Ik zou de CIDR’s eruit halen en Meaghan zou er gelijk achteraan lopen om de injectie te geven. Voordat we er aan begonnen, vertelde Meaghan dat ik voorzichtig moest zijn met het eruit trekken van de CIDR’s. Ik dacht dat ze ging vertellen dat de T-vorm de koe van binnen een beetje kan beschadigen als je er hard aan snokt, maar nee, ze vertelde dat ik voorzichtig moest zijn om geen pus in mijn gezicht te krijgen. Pus is de reactie van het lichaam omdat de CIDR’s lichaamsvreemd zijn en het is verder niks ernstigs, maar het is niet zo lekker natuurlijk als je zo’n klodder in je oog, haar of whatever krijgt. Terwijl we klaar waren vroeg meneer Smith, “And have you got free make-up Nikki?”, waarmee hij natuurlijk de pus bedoelde. Gelukkig heb ik met mijn snoktechniek de pusjes allemaal ergens anders op gegooid, dus ik had no free make-up. Meaghan en meneer Smith waren ‘impressed’ dat ik geen pus in mijn gezicht had. Haha :)

Hierna gingen we naar nog twee farms om 30 en 80 CIDR’s uit de koeien te trekken. Ook hier had ik geen pus in m’n gezicht !
Daarna moesten we naar een farm om kalfjes te vaccineren, lieve kleine bruine Jersey kalfjes. Erg schattig om er zoveel bij elkaar te zien. Op deze farm was ook nog een koe met een grote bult op haar rug. Dit kon een abces zijn. Een abces is een grote pusbult, die je moet open snijden zodat de pus er uit kan lopen. Meaghan hoopte dat het een groot abces was, want ze vindt het geweldig om die open te snijden en al die viezigheid eruit te drukken, net als bij een puist haha. We voelden aan de bult en inderdaad, het was een abces. Meaghan sneed het open en er kwam meteen keiveel gele dikke drap uitgelopen. Toen we de koe zagen, bleek dat ze ook nog een bult had aan de andere kant in haar nek. Meaghan ging dat abces open snijden, terwijl ik ondertussen het opengemaakte abces schoon spoelde met water en jodium.
Hierna gingen we nog een farm om weer 41 CIDR’s uit de koeien te halen. We waren hartstikke snel, normaal moet Meaghan alles alleen doen, maar door mijn hulp waren we veel eerder klaar. Er waren geen andere farmvisits meer, dus kon ik om 3 uur al lekker naar huis.

Vrijdag, alweer de laatste werkdag van week 6. We moesten weer in de ochtend naar de farms. We doen er nu 2 achter elkaar om melkmonsters te nemen en de gegevens te noteren, aangezien 1 farm weggevallen is. De rest van de dag zaten we op kantoor. ’s Middags zijn we nog even op bezoek geweest bij een collega waarvan haar kindje ziek was, en om half drie gingen we alweer naar huis! Weeeeeekend

Zaterdag was een prachtige dag. Ik heb eerst uitgeslapen en daarna wilde ik naar Mount Te Aroha gaan. Dit is een berg ongeveer 45 minuten van Hamilton vandaan, waar je verschillende wandelingen op kunt doen. Ik heb de Domain Lower Walk, Domain Upper Walk en de Walkway naar de Lookout gedaan. Het waren wandelingen tussen de bossen van de berg, erg mooi. Toen ik onderweg was, kwam ik een gezin tegen met 2 kleine kindjes, waarvan het ene meisje tegen mij zei: “You look beautiful”. Ik hou helemaal niet van kinderen, maar dit vond ik toch wel lief !

Ik liep verder en verder, het was best vermoeiend zo in de warmte. De walkway loopt als zo’n kronkelweggetje omhoog en opeens hoorde ik ergens boven me geritsel. Ik was bang dat het weer zo’n Native Pigeon was die me aan ging vallen (net als in het vogelparkje), maar toen ik omhoog keek, hing er een Chinees in de bossen. Daar ging weer een klomp, zullen we maar zeggen.
Ik vroeg: “Are you okay?” en hij zei: “Yes”, terwijl hij zich vastklampte aan een paar takken, “I wanted to be quick.” Oftewel; Die Chinees dacht dat ie sneller zou zijn als ie in plaats van over het pad naar beneden zou gaan, hij door de bossen zou klimmen. Zal wel Chinese logica zijn en na mijn walgelijke uren op het vliegveld van Hongkong sta ik daar helemaal niet meer voor open, dus ik zei: “Okay” en liep gauw verder omhoog, voordat ik hem dadelijk nog uit die bossen kon trekken.

De wandeling duurde zo’n 1,5 uur en vanaf de Lookout was een prachtig uitzicht vanaf de berg. De weg naar de top van Mount Te Aroha duurt 2,5 – 4 uur, dus dit heb ik niet gedaan. Toen ik op de Lookout was, was ik ongeveer op een derde. Het zou te lang duren om nog helemaal naar de top te gaan, dus ik besloot om terug te gaan en nog naar de Wairere Falls te rijden. Toen ik naar beneden ging, voelde je pas hoe steil die berg was. Ik ging mekant rennend naar beneden.

Snel een broodje gekocht bij de supermarkt en hop, in de auto naar de Wairere Falls. Het was inmiddels al half vijf toen ik daar aan kwam. Ik verwachtte dat ik maar een klein stukje moest lopen naar de Wairere Falls, maar nee, het bleek nog eens drie kwartier en eigenlijk nog veel vermoeiender dan de route van Mount Te Aroha. Hier lagen allemaal grote rotsen waar je op en af moest klimmen. Onderweg ben ik wel een klein beetje doodgegaan van al dat geklim, maar toen ik aan kwam bij deze Lookout was het echt de moeite waard. Een enorme waterval kwam naar beneden… prachtig !
Ik ben hier even blijven kijken, en toen moest ik wel terug want het werd al laat. Uiteindelijk was ik om 7 uur ’s avonds thuis met spierpijn in de beentjes !

Zondag had ik afgesproken om weer een dagje naar Lenie en Janus te gaan. We zouden naar vrienden van hun gaan die een geitenfarm hebben. Om 11 uur waren we daar en na een kopje thee met een stukje appeltaart gingen we bij de geitjes kijken. Ze hebben zo’n 400 melkgeiten en zijn van plan om nog verder te groeien. Het was leuk om dit eens te zien, heel anders dan koeien!
Na de rondleiding door de stallen hebben we gelopen over de hectares land die bij deze farm horen. Het was weer prachtig weer en vanuit de paddocks hadden we een prachtig uitzicht..!
Daarna zijn we terug naar Lenie & Janus gegaan en hebben we lekker in het zonnetje in de tuin een biertje gedronken. ’s Avonds hebben we vlees klaargemaakt op de barbecue, maar binnen opgegeten. Na zo’n prachtige dag heb je gelijk de zomer in je bol, maar het koelt toch nog flink af.
Het was weer erg gezellig en zondagavond lag ik moe maar weer voldaan in bed!

En nu is het alweer maandag, week 7. Voor ik het weet, cruise ik weer door vosmeer in m’n lieve MINI !

Byeeeeeeee xxxxxxxxxxx